Pleidooi voor invoering Keurmerk Vloerreiniger

Periodieke reiniging van vloeren is, in de ogen van de klant, vaak een noodzakelijk kwaad. Het kost veel tijd, voor het optimale resultaat moeten ruimtes leeg te zijn en er dient na behandeling een aantal uur niet op de vloer gelopen te worden. Dat kost tijd en manschappen en dus geld. Vloerspecialisme zit in de verdringing.

 

 

‘Slimme’ verkopers hebben op deze situatie ingespeeld door nieuwe vloeren te verkopen als onderhoudsvrije vloeren. Onderhoudsarm of onderhoudsvrij wil zeggen dat een vloer met dagelijkse reiniging over de gehele levensduur sterk blijft.

 

Het valt niet te ontkennen dat wanneer vloeren onderhoudsarm zijn, er een enorm bedrag kan worden bespaard op de reiniging. Het werk van vloerspecialisten, de periodieke reiniging, zou bij nieuwe vloeren grotendeels vervallen. De eerste generatie Topshield-vloeren van Forbo kon, hoewel de kwaliteit van de vloer wel verbeterde, deze verwachting niet inlossen. Ook PVC-vloeren met een PU-toplaag zijn zeker (nog) niet onderhoudsvrij.

 

Hoewel de kwaliteit van onder andere linoleum- en pvc-vloeren de afgelopen jaren sterk is verbeterd, is tot op heden geen enkele vloer onderhoudsvrij.  Ook de tweede generatie Topshield-vloeren (Topshield2, red.) zal nog moeten bewijzen of deze onderhoudsarmer is dan de eerste generatie.

 

Bij intensief gebruik zal na een jaar aanzienlijke slijtage ontstaan, waarbij tafelpoten en wieltjes van bureaustoelen de grootste veroorzakers van slijtage zijn. Door de beloftes die vaak bij aankoop van een vloer zijn gedaan en het gebrek aan een second opinion, verwacht een klant echter, geheel terecht, dat een vloer wel onderhoudsvrij of in ieder geval onderhoudsarm is.

 

Als diepe krassen en blijvende schade zichtbaar worden is dat meestal hét moment dat de vloerspecialist alsnog wordt ingeschakeld. Ingrijpende maatregelen zijn dan de enige overgebleven optie en periodieke reiniging wordt in de meeste gevallen alsnog op regelmatige basis ingepland.

 

Deze onverwachte en niet begrote kostenpost is zeer vervelend voor de klant. Vooral in tijden van crisis is het budget voor reiniging één van de eerste posten waarop bezuinigd wordt. Deze bezuiniging is logisch, omdat besparing op reiniging niet direct de kerntaken van een bedrijf raakt.

 

Doordat reiniging vaker uitgesteld wordt, is een goede behandeling van groot belang om de vloer in een goede conditie te houden. Deze goede behandeling is niet zomaar gedaan. Door het overwegend kleine reinigingsbudget wordt er echter vaak voor een schoonmaakbedrijf of de vloerspecialist met de laagste uitvoerprijs gekozen. Dit is in vele gevallen desastreus voor de vloer en het vervelende gevolg kan zijn dat de levensduur binnen de kortste keren met jaren is teruggebracht.

 

Het grote probleem is dat er geen controle is op de kwaliteit van deze prijsvechters. Er wordt door een steeds groter wordende groep vloerspecialisten gewerkt met kwalitatief mindere producten. Door inkoop van bijvoorbeeld goedkopere polymeer kunnen de inkoopkosten aanzienlijk worden teruggedrongen, waardoor er offertes met een lage prijs kunnen worden aangeboden.

 

Bij oudere vloeren komt een behandeling met minder geschikte producten en materialen kort na behandeling aan het licht, maar bij nieuwere vloeren valt dit in het begin niet op. Aangezien de kwaliteit van vloeren in de loop van de jaren steeds beter is geworden, duurt het langer voordat de slechte behandeling aan het licht komt. Een betere vloer zorgt daardoor direct voor een lagere prijs, maar indirect voor slechter onderhoud.

 

Door de crisis worden steeds lagere prijzen geoffreerd. Prijzen van € 1,20/m² voor het tweelaags topcoaten van een linoleumvloer zijn tegenwoordig geen uitzondering bij grotere projecten. Voor die prijs levert de vloerspecialist alle materialen en worden de lokalen/kantoren bovendien in- en uitgeruimd. Ervan uitgaande dat de kostprijs van kwalitatief goede polymeer al minimaal € 0,25 cent per laag kost, is het nauwelijks in te denken dat winst gehaald kan worden uit deze projecten.

 

Ik vrees dan ook dat vloerspecialisten momenteel hetzelfde doen als bouwbedrijven aan het randje van de afgrond: offreren onder kostprijs, met als doel de werknemers aan het werk te houden en te hopen op betere tijden. Je hoeft geen econoom te zijn om in te zien dat deze ongezonde concurrentiestrijden tot het omvallen van veel bedrijven leidt.

 

Omdat ondermaatse vloerreiniging niet altijd direct aan het licht komt, ben ik van mening dat er een Keurmerk in de vloerreiniging moet komen. Dit Keurmerk zal dan naast het bestaande OSB Keurmerk een plek moeten krijgen, waarbij het Keurmerk alleen verstrekt dient te worden aan vloerspecialisten en schoonmaakbedrijven met de juiste producten, machines, kennis en certificering.

 

Dit is nodig omdat in de huidige situatie vloerspecialisten die met producten en machines van een lagere kwaliteit reinigen beloond worden. Een Keurmerk resulteert in eerlijke concurrentie, een goede marktwerking en waarborgt kwaliteit voor de klant.