Failliet Albatros: De vogel is gevlogen

Nog nauwelijks zijn we binnen de branche bekomen van de misère als gevolg van het faillissement van de Vehicle Groep of het volgende faillissement is binnen Schoonmaakland een voldongen feit. Op 3 december jl. werd namelijk het faillissement uitgesproken van drie BV’s van Albatros, een in de hotellerie gespecialiseerd schoonmaakbedrijf met een omzet van pakweg 28 miljoen euro. Geen kleintje derhalve. Staat dit voorval op zichzelf is of is het symptomatisch voor de problematiek binnen de branche en voorbode van nog veel meer?

 

 

Het in Nuenen gevestigde schoonmaakbedrijf Albatros bestaat uit vier verschillende BV’s en is onderdeel van Beheermaatschappij Dinebo, eveneens gevestigd in Nuenen. Het faillissement betreft drie van de BV’s: Albatros BV, (handelend onder de naam Albatros Hospitality), Albatros Facility BV en Albatros Horecadiensten BV. De vierde BV, te weten Albatros Europe BV, blijft buiten schot.

Albatros is een schoonmaakbedrijf met als specialisatie de hotel branche in Nederland en België en de omzet bedraagt € 28 miljoen. Albatros is geen lid van OSB, maar heeft wel de Code Verantwoordelijk Marktgedrag ondertekend. Sinds 4 december vliegt de zeevogel met de grootste spanwijdte niet meer.

 

Maar liefst 1400 medewerkers verkeren op dit moment in grote mate van onzekerheid over hun toekomst. Volgens een artikel in het Eindhovens Dagblad zijn de redenen van dit faillissement voornamelijk het hoge ziekteverzuim en de lage productiviteit per medewerker. Althans, zo citeerde het Eindhovens Dagblad Mr. R.C.M. Michielsen, als advocaat verbonden aan Van Iersel Luchtman Advocaten. Hij treedt in dit faillissement op als curator. Met andere woorden: eigen schuld dikke bult! Zo lijkt het althans uit het artikel in het Eindhovens Dagblad. De schoonmakers dreigen weer de dupe te worden. Om nog even in Sinterklaas rijmtermen te blijven: Door het faillissement van Albatros is de schoonmaker wellicht weer de klos!

 

Het door de curator aanvoeren van de redenen ‘hoog ziekteverzuim’ en ‘lage productiviteit’ kunnen naar de mening van uw redacteur niet serieus als absolute oorzaak voor het faillissement aangemerkt worden. Dit is eerder een gevolg dan de feitelijke oorzaak. Reden te over om nader navraag te doen. Er moet toch meer aan de hand zijn? Nota bene in juni 2012 heeft Albatros een omvangrijk contract afgesloten met Camile Oostwegel Chateau Hotels & Restaurants betreffende maar liefst 35 voornamelijk Limburgse Hotels. De commercieel directeur van Albatros Marieke Kerkhoffs meldde een paar maanden geleden nog trots: “Ons concept is om Camile te ontzorgen op het gebied van de huishouding op een flexibele en kostenbesparende wijze!” zo lezen we op Wij.Limburg.NL

 

In oktober 2012 sloot Albatros een overeenkomst met de Conscious hotel keten en in november 2012 zelfs nog met Hotel Merlet. Met andere woorden: Lag ook bij deze overeenkomsten het accent op kostenbesparing? Met alle gevolgen van dien? Zit hem hierin wellicht de angel?

 

Bestuurder Ron Meijer van FNV reageerde gelijk op het bericht in het Eindhovens Dagblad. Meijer had er geen goed woord voor over dat de schuld bij de schoonmakers gelegd werd en niet bij het (falend) management. Hij liet dit in niet parlementaire bewoordingen in het Eindhovens Dagblad optekenen: “Dit is gelul”.

 

Tegenover Clean Totaal reageerde Meijer gistermiddag iets genuanceerder: “Inhoudelijk beschik ik momenteel nog over te weinig specifieke informatie. Wel deel ik je opvatting dat argumenten als ‘hoog ziekteverzuim en een te lage productiviteit’ wel erg op drogredenen lijken. Alsof de schoonmakers schuldig zijn aan het omkiepen van een bedrijf. Slecht management en onredelijke opdrachtgevers komen kennelijk in de wereld van deze curator niet voor. Dat lijkt mij in de huidige sector écht de wereld op zijn kop. Ziekteverzuim is in de hele sector hoog, en de productiviteit een kwestie van goed werkgeverschap/opdrachtgeverschap: haalbare afspraken maken en normaal en goed met je mensen omgaan. Laten we vooral de rol van de opdrachtgevers niet uitvlakken. Wie de markt ongezond maakt/houdt, zorgt er voor dat mensen en organisaties over de kop gaan.

Hoeveel van de opdrachtgevers van Albatros zouden de Code getekend hebben?“

 

Wat is bij CNV Vakmensen bekend over de situatie? Bestuurder Jan Kampherbeek: “Albatros heeft in hun prijsstelling veel te weinig rekening gehouden met bijzondere omstandigheden die gelden bij het Hotel segment. Zo liepen er de nodige discussies over het op een juiste wijze van betalen van toeslagen. In de hotelbranche wordt er namelijk ook in het weekend en op feestdagen gewerkt. Het hoge ziekteverzuim klopt naar onze inschatting wel. Dit kun je echter niet de medewerkers verwijten en is een management issue. Albatros heeft ook nog een schuld aan het pensioenfonds. De curator is in gesprek met overname kandidaten. CNV zal aandringen op overname van al het personeel. Ook zullen wij per brief de opdrachtgevers van Albatros oproepen hun verantwoordelijk te nemen ten opzichte van de betrokken medewerkers.”

 

Uiteraard hebben we ook de betrokken curator Remco Michielsen om een nadere toelichting gevraagd. Een advocaat die naar zijn eigen zeggen daar waar nodig voor zijn cliënten door het vuur gaat. Niets of niemand ontziend, zeker ook zichzelf niet. Maar voor alle duidelijkheid: in dit geval treedt Mr. Michielsen op als curator en niet als advocaat.

 

Opvallend is dat hij op onze vraag over de hoogte van het ziekteverzuim het antwoord schuldig moest blijven. “Mij onbekend”, zo luidde zijn kort en bondige antwoord. Ook over de exacte productiviteit kon hij ons geen normeringen vertellen! Dit terwijl deze aspecten volgens zijn uitspraak in het Eindhovens Dagblad aan de basis liggen van het faillissement. De curator heeft echter aan de redactie van Clean Totaal te kennen dat hij onjuist geciteerd is en de desbetreffende uitspraken niet zo gedaan heeft. Het betreft mogelijke oorzaken die door de directie van Albatros aan hem zijn medegedeeld. Hij heeft deze oorzaken niet zelf vastgesteld.

 

Michielsen: “Die uitspraak staat in de pers en heb ik niet gedaan. Ik heb in een persverklaring laten weten dat volgens opgaaf van de directie als oorzaak voor de financiële problemen onder meer (dus niet alleen!, red.) de productiviteit per werknemer in enkele gevallen onvoldoende is om marge te kunnen maken op de contractuele prijs, dit vanuit een bedrijfseconomische benadering. In heel veel bedrijven zijn de loonkosten hoger dan de brutomarge. Uiteraard kan de werknemer daar zelf niets aan doen. De pers heeft dit zo verwoord alsof ik/directie een verwijt zou maken aan het personeel hetgeen niet het geval is.”

 

Uiteraard heeft uw redacteur onmiddellijk een exemplaar van dit persbericht bij de curator opgevraagd. Deze persverklaring blijkt echter niet beschikbaar te zijn, aangezien de persverklaring volgens de curator mondeling werd gegeven aan het ANP. Opmerkelijk zeker voor een advocaat om dergelijke statements niet vast te leggen.

Michielsen: ”Zo opmerkelijk is dit niet. Ik ben in dit dossier geen advocaat maar curator. Curators worden bij faillissementen veel door de pers gebeld. Het is niet gebruikelijk een persbericht op schrift te zetten.”

 

“Is er dan sprake van een zekere mate van mismanagement bij Albatros?” was onze logische vervolg vraag.

Curator Michielsen: “Geen idee, dat wordt nog onderzocht in het verdere verloop van het faillissement. I
k ben nu bezig om werkgelegenheid te behouden en een doorstart tot stand te brengen. Ik verwacht dat dit nog voor het weekend duidelijk zal worden zodat duidelijkheid gegeven kan worden aan personeel en opdrachtgevers.”

Als oorzaak voor de afslanking van Albatros van 2500 medewerkers per 1 januari 2012 naar het huidig aantal van 1400 noemde Michielsen vrij simpel dat dit het gevolg was van een reorganisatie.

 

Op onze vraag met welke partijen momenteel over een overname/doorstart gesproken wordt, wilde Michielsen geen antwoord geven. Hij houdt echter kantoor in Uden. Is in deze plaats toevallig ook niet een schoonmaakbedrijf gevestigd? Michielsen: “Curatoren geven nooit aan met wie er wordt gesproken met name omdat dit de marktwerking niet bevorderd en dus in het nadeel is van crediteuren. Zoals in elk faillissement met meerdere gegadigden is een biedingsprocedure opgestart waarin alle partijen kans krijgen te bieden op basis van informatie die aan alle partijen wordt gegeven. De markt moet zijn werk doen. Vervolgens is het aan mij en de rechter commissaris om de biedingen die binnenkomen te beoordelen en te bespreken met de directie omtrent uitvoerbaarheid van de doorstart dit alles in het belang van crediteuren en zijdelings ook de belangen van personeel. Overigens zijn er ook schoonmaakbedrijven gevestigd in Breda en den Bosch, zodat ik niet begrijp wat u met Uden suggereert.”

 

Op onze vraag waarom Albatros geen lid is van OSB reageert Mw. Van den Heuvel, algemeen manager van Albatros nogal cryptisch via haar curator: “Albatros kon zich de kosten voor lidmaatschap niet veroorloven. De directie bestaande uit twee heren wilde resoluut geen lidmaatschap, wijzelf (managers) waren al een tijdje zoekende naar een oplossing”. Dit terwijl de directie gevoerd wordt door een vrouw, en wel Nellie Klasen, mede oprichtster van Albatros.

 

Op andere vragen ontving de redactie de volgende antwoorden:

 

“Albatros deed zaken met enkele onderaannemers voor glasbewassing en tapijtreiniging die de code ondertekend hebben.”

 

“Momenteel 11.7%.”

 

“In enkele gevallen zijn er in het verleden contractueel afspraken gemaakt waarin de productiviteitseis onwaarschijnlijk hoog neergelegd zijn. Medewerker kunnen deze hoge productiviteit uitermate moeilijk halen.”

 

“Voor beiden is iets te zeggen. Er zijn inderdaad in het verleden managementissues geweest. Daarnaast staat de hotelbranche door de slechte economie zo dusdanig onder druk dat zij geen nadere uitweg zien dan te bezuinigen op schoonmaakkosten.”

 

“Albatros diende zich qua omvang aan te passen aan het feit dat we van een aantal objecten afscheid moesten nemen. Daarnaast moest de omvang verkleind worden om bij de veel kleinere omzet aan te sluiten.”

 

De curator Remco Michielsen liet ons weten de juistheid van deze directie verklaringen niet te hebben beoordeeld. Het zijn de antwoorden van de algemeen manager Albatros die Michielsen één op één doorgestuurd heeft

 

OSB bevestigde ons dat Albatros geen lid is van deze branchevereniging. OSB directeur Rob Bongenaar: “Klopt inderdaad dat ze geen lid waren. Men zat inmiddels wel in het proces om lid te worden. Het draaide om de horeca paragraaf in onze CAO. Ze zijn immers specialist in hotels en doen eigenlijk niets anders. Ze vonden inmiddels dat ze wel mee moesten praten als grote partij over de zaken in onze CAO die hun raken. Ik ben er diverse keren geweest. Hoe het zo mis is kunnen gaan is ook voor mij niet duidelijk.”

 

Hieruit blijkt dat directies Albatros en OSB er klaarblijkelijk een andere perceptie op na houden over dit voornemen tot het verwerven van het OSB lidmaatschap. Maar we mogen, naar ik hoop, toch wel aannemen dat Albatros op basis van de schuldposities nimmer het lidmaatschap en in het verlengde hiervan het Keurmerk verworven zou kunnen hebben?

 

Het is verbijsterend dat een bedrijf als Albatros toegeeft dat zij in gevallen onwaarschijnlijk hoge en niet te realiseren productie eisen hanteert, met als naar onze mening het logisch gevolg een hoger ziekteverzuim. Geheel tegenstrijdig aan de Code, die Albatros echter wel getekend heeft. Met veel aplomb tijdens de regionale ondertekeningsessie in november 2011 bij de Universiteit Utrecht. Zo zijn er meer zaken die nu niet bepaald in het teken staan van de Code. Het niet tijdig en/of volledig doen van afdrachten aan pensioenfonds, belastingschuld en het fors laten oplopen van overige schulden. “Ontzorgen op een flexibele en kostenbesparende wijze”, zo citeerden we eerder in dit relaas. Jaja…

 

De roep om verscherping van toezicht door een onafhankelijk controlerend orgaan vanuit de Code Commissie zal waarschijnlijk toenemen. En terecht. Anders wordt de Code slechts een papieren tijger. Helaas zijn wij er (nog) niet in geslaagd een reactie op te tekenen van Kees Blokland, voorzitter Code Commissie Verantwoordelijk Marktgedrag. Hij was niet bereikbaar.

 

Laten we hopen dat de schoonmakers niet te zwaar getroffen worden door dit faillissement, waarmee zij nota bene daags voor Sinterklaas geconfronteerd werden.

Voor Albatros resteert de roe.

 

Laatste nieuws  

De vogel is richting Uden gevlogen! Zojuist (07-12-12) heeft CSU middels een persbericht bekend gemaakt dat het de Nederlandse tak van de schoonmaakactiviteiten van Albatros overneemt. Clean Totaal zat er dus niet naast in haar vermoeden. Het persbericht rept niet over de activiteiten van Albatros buiten Nederland. Tevens heeft de redactie vernomen dat twee hotelketens in Nederland vooralsnog niet mee willen. Hiermee wordt verder gepraat. In het persbericht spreekt CSU over een omzet van 16 miljoen. Dit bedrag is dus exclusief het vorenstaande. In ons artikel tekenen wij bovendien op dat er in 2012 sprake geweest is van een fors omzetverlies bij Albatros.