Vorige maand sprak ik voor een groep communicatieprofessionals bij een congres in Berlijn. De schoonmaakbranche is een atypische branche voor communicatiemensen. Onze collega’s komen zelden of nooit op kantoor, ze zijn altijd bij de klant. Ze spreken ontelbaar veel talen. Ze werken soms voor meerdere werkgevers. Ik vertelde op het congres over trots.
Ik vertelde dat ik op een missie was. Een soort zoektocht naar de heilige graal. Ik heb hem nog niet in handen, maar ik weet hoe hij eruit ziet en waar ik hem kan vinden. Mijn heilige graal is ‘trots’. Ik wil dat mijn 10.000 collega’s trots zijn op hun vak en op Asito.
Want als je ergens trots op bent, dan vertel je erover op feestjes. Dan raad je het andere mensen aan. Dan verdedig je het als het verdedigd moet worden. Dat is het gevoel dat ik al heb en dat ik graag over wil brengen aan mijn collega’s.
Schoonmaakkracht
Als eerste wil ik dat mensen trots zijn op het feit dat ze schoonmaakkracht zijn. Ik hoor te vaak ‘ik ben maar de schoonmaker’. Dat is niet waar. Als ik een week weg ben, gaat het bedrijf echt wel door. Maar als de schoonmaakkracht een week niet komt, heb je de poppen aan het dansen. Daarbij, de schoonmaakkracht in een ziekenhuis maakt niet alleen schoon. Hij of zij is verantwoordelijk voor patiëntveiligheid. De schoonmaakkracht in een voedselproducerende fabriek is verantwoordelijk voor voedselveiligheid. Schoonmaker is een vak om trots op te zijn!
Ik ben Asito
Trots zijn op je vak is de eerste stap. Ik wil natuurlijk ook dat mensen trots zijn op ons bedrijf. Ik wil dat ze met de borst vooruit door het pand van onze klanten lopen. Ik ben trots op mijn collega’s. Ik vind het geweldig om de verhalen te horen van de mensen op de werkvloer. Hoe voldaan zij zijn als ze een klus hebben afgerond. Hoe zij via hun werk een plek in een nieuw thuisland hebben gekregen.
Hoe hun zogenaamde afstand tot de arbeidsmarkt is verkleind omdat ze nu deel uitmaken van een team en hierdoor weer aan het sociale leven deelnemen. Hoe zij samen met de klant gave dingen doen, zoals het Nationaal Integratiediner.
Daarom ben ik deze verhalen gaan delen. Gewoon, verhalen van de werkvloer vertellen. Laten zien waar collega’s trots op zijn. Ik deel ze via ons Facebook kanaal, via LinkedIn, via ons personeelsblad, via onze website. Want ik geloof er in dat trots zich vermenigvuldigt als je het deelt. Waar ben jij trots op?